Francuski zespół muzyczny Les Poppys powstał w 1970 roku. Jego początki wiążą się z chórem dziecięcym Les Petits Chanteurs d’Asnières, który został założony w 1946 roku przez dyrygenta Jeana Amoureuxa. Chór ten przez lata zyskał renomę nagrywając utwory do seriali takich jak „Poly” (1961) i „Sébastien parmi les hommes” (1968) z udziałem Mehdi El Glaoui, aktora i wnuka paszy Marrakeszu, w roli Sebastiana i wielu innych kooperacji przez całe lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte.
Pomysł na przekształcenie miejskiego chóru w siedemnastoosobowy zespół Les Poppys narodził się dzięki François Bernheimowi, byłemu członkowi zespołu Les Roche-Martin. Bernheim, jako dyrektor artystyczny w wytwórni Barclay, zauważył potencjał młodych śpiewaków i postanowił stworzyć grupę, która wykonywałaby współczesne utwory o uniwersalnych przesłaniach, idealnie wpasowujących się w lata 70. Były to czasy dzieci kwiatów i ich sprzeciwu wobec wojny w Wietnamie. Nazwa zespołu została inspirowana międzynarodowym symbolem pokoju, jakim jest kwiat maku (ang. poppy). Jean Amoureux pozostał oczywiście dyrygentem zespołu, aż do swojej śmierci 30 września 2009 r. w wieku 84 lat.
Les Poppys wyróżniali się repertuarem opartym na tematach pokoju, miłości i problemach społecznych. Ich piosenki niosły przesłanie polityczne, często o antywojennym charakterze. Zespół szybko zyskał popularność, wykonując utwory, które trafiały zarówno do starszej, jak i młodszej publiczności. Przykładem takiego utworu jest protest song zatytułowany „Non, non, rien n’a changé” („Nie, nie, nic się nie zmienia”). Piosenka ta opowiada o nadziejach młodych ludzi na pokój i miłość na świecie, szczególnie w czasie Bożego Narodzenia, jej refren przypomina jednak o brutalnej rzeczywistości, podkreślając, że „nic się nie zmieniło, wszystko pozostało takie samo”.
Bruno Polius-Victoire, będący głównym wokalistą Les Poppys pod koniec lat 60. i na początku lat 70., odegrał kluczową rolę w sukcesie zespołu. Urodzony 8 maja 1958 roku, miał polsko-martynikańskie pochodzenie – jego ojciec był Martynikańczykiem, a matka Polką. Jako solista, Bruno uczestniczył w nagraniach wszystkich najważniejszych hitów zespołu, takich jak „Noël 70”, „Love, lioubov, amour”, „Non, je ne veux pas faire la guerre…”, „Isabelle, je t’aime”, „Non, non, rien n’a changé”, „Non, ne criez pas…” i „Des chansons pop”. Jego unikalny głos i charyzma sprawiły, że stał się twarzą zespołu.
Bruno nie był jednak w zespole jedynym wokalistą, oprócz niego pierwszy skład zespołu zasilało szesnastu utalentowanych młodych śpiewaków: Harry Trowbridge, Philippe and Gabriel Képéklian, Thierry and Philippe Sellier, Philippe and Jean-Pierre Herman, Philippe Magnan, Jean-Jacques Gallard, Pascal Buffenoir, Pierre Puyhardy, Olivier Dubrez, Benoit Cabane, Christophe Normand, Bernard Carayon, Olivier Antignac.
Wybrana dyskografia z lat 70. (albumy długogrające):
1971 – Les Poppys
1972 – Les Poppys – Album 2
1973 – Les Poppys – Western Story
1974 – Les Poppys – Vivre!
Szacuje się, że latach 1970–1974 Les Poppys sprzedali ok. 5 milionów płyt winylowych.
W lat siedemdziesiątych Les Poppys nagrywali też piosenki gościnnie z innymi artystami takimi jak Celine Dion, Charles Aznavour, Enrico Macias, Henri Salvador, Isabelle Boulay i Johnny Hallyday. Poniżej jedna z piosenek nagrana wspólnie z Eric Damain:
W 1983 r. Stéphane Le Navelan, solista zespołu, wziął udział w produkcji musicalu Abbacadabra, poświęconemu w całości muzyce zespołu ABBA.
Z kolei w 1992 r. ośmioro młodych śpiewaków z Les Petits Chanteurs d’Asnières nagrało płytę „La Ballade Des P’tits Anges” pod szyldem Mercredi Libre:
W 1995 r. nakładem wytwórni Universal Music France ukazała się składanka oryginalnych piosenek Les Poppys „Les Années Barclay”, co wywołało spór prawny, w który zaangażowanych było wielu członków pierwszej generacji zespołu.
Od 1997 r. do 2010 r. chór organizuje coroczną galę i wydaje płyty CD z nagraniami nowych i starych piosenek. W 2012 r. występił pod nowym szyldem Marionnettiste i nagrał płytę CD. W 2016 r. z kolei powstał zespół New Poppys, który nagrał nowe wersje starych piosenek zespołu. Ostatnie dwie gale Les Poppys miały miejsce w 2022 i 2023 r.